Мукамбаев А.,1 Ельдеева М.2
1Институт сейсмологии НАН КР, г. Бишкек, Кыргызстан
2ТОО «Институт сейсмологии» МОН РК, г. Алматы, Казахстан
СТРОЕНИЕ ГЛАВНОГО ДЖУНГАРСКОГО РАЗЛОМА (РЕСПУБЛИКА КАЗАХСТАН)
Приведено описание зоны Главного Джунгарского разлома, протяженностью свыше 300 км, простирающегося в северо-западном направлении. Происходит изменение простирания разлома примерно на ∼25◦ около озера Алаколь Это изменение совпадает в плане с максимальным воздыманием хребта Джунгарский Алатау. Этот район также разделяет участки с различным структурным рисунком. Южнее этого места зона разлома довольно однообразна, представлена одной, реже двумя ветвями, между которыми появляются структуры растяжения в виде грабенов и рвов. Северо-западнее указанного района зона разлома усложняется, появляется значительное количество разломов, отклоняющихся в северо-западном направлении и приобретающих характер самостоятельных структур. Скорость правосдвиговых смещений в позднечетвертичное время в зоне Джунгарского разлома составляет около 2.2 мм/год.
НЕГИЗГИ ЖУНГАР ЖЫРАГЫНЫН ТҮЗҮМҮ (КАЗАКСТАН РЕСПУБЛИКАСЫ)
Түндүк-батыш багытта 300 кмден ашык созулган Джунгар жараканын негизги зонасынын сыпаттамасы берилет. Алакөл көлүнүн жанында көрүнүктүү байкалат. Айтылган өзгөрүү Жунгария Алатау тоолордун максималдуу көтөрүлүшүнө дал келет. Бул аймак ошондой эле ар кандай структуралык үлгүлөрү бар аймактарга бөлөт. Түштүк жагында жарака биртиптүү, бир жана андан көп майда жаракалар чыгат, алардын ортосунда грабен өңдөнгөн структуралар жана арык өңдөнгөн жаракалар пайда болот. Белгиленген аянттын түндүк-батыш тарабында түндүк-батыш багытта четке кагылган жана көзкарандысыз структуралардын мүнөзүн ээлейт. Каралган жараканын акыркы 100 мин жылдагы ылдамдыгы 2.2 мм/жыл түзөт.
STRUCTURE OF THE MAIN JUNGAR FAULT (THE REPUBLIC OF KAZAKHSTAN)
The description of the zone of the Main Dzhungar Fault, over 300 km long, extending in the northwest direction, is given. There is a change in the strike of the fault by about ∼25◦ near Alakol lake. This change coincides in plan with the maximum uplift of the Dzungarian Alatau ridge. This area also shares areas with different structural patterns. To the south of this place, the fault zone is rather uniform, represented by one, rarely two branches, between which extension structures appear in the form of grabens and ditches. To the northwest of this region, the fault zone becomes more complicated, a significant number of faults appear, deviating in a northwesterly direction and acquiring the character of independent structures. The rate of dextral displacements in the Late Quaternary in the zone of the Dzhungar fault is about 2.2 mm/year.